Werken op afstand en gebruik van onlinecommunicatie in verpleeghuizen tijdens COVID-19-maatregelen
DOI:
https://doi.org/10.36613/tgg.1875-6832/2022.02.01Trefwoorden:
COVID-19, digitale zorg, verpleeghuizenSamenvatting
Samenvatting
De maatregelen in Nederlandse verpleeghuizen tijdens de eerste golf van de COVID-19-pandemie leidden tot zowel een toename als een afname van probleemgedrag bij verpleeghuisbewoners. Medewerkers ondernamen diverse initiatieven om de negatieve effecten te verminderen. Zo werd beeldbellen tussen bewoners en hun naasten gefaciliteerd. Daarnaast werden initiatieven op het gebied van digitale zorg (telehealth) ingezet. Doel van dit onderzoek was het verkennen van ervaringen van verpleeghuisprofessionals met onlinecommunicatie tussen bewoners en naasten, het werken op afstand in het algemeen en de behandeling van probleemgedrag op afstand in het bijzonder. Honderdvijfenzeventig verpleeghuisprofessionals (psychologen, specialisten ouderengeneeskunde, verpleegkundig specialisten, medewerkers- welzijn en -dagbesteding) vulden eind 2020/begin 2021 een onlinevragenlijst in. Uit open en gesloten vragen bleek dat face-to-face-contacten de voorkeur genieten boven onlinecommunicatie. Onlinecommunicatie werd vooral als (zinvolle) aanvulling gezien. Hoewel professionals een deel van hun werk op afstand wilden voortzetten, en dit efficiënt en werkdrukverlagend vonden, vonden ze dat dit hun werkplezier en de kwaliteit van zorg kan verslechteren. Voor werken op afstand in het algemeen en behandelen op afstand in het bijzonder, moet steeds per taak beoordeeld worden wat goed uitvoerbaar is en tot goede zorg leidt. Meer onderzoek naar onlinecommunicatie, werken op afstand en behandelen op afstand in verpleeghuizen, is nodig.
Abstract
The measures taken in Dutch nursing homes during the first wave of the COVID-19 pandemic resulted in both an increase and a decrease of challenging behavior in nursing home residents. Staff undertook various initiatives to reduce the negative effects. For example, video calling between residents and their relatives was facilitated. In addition, initiatives in digital care (telehealth) were deployed. The aim of this study was to explore nursing home practitioners’ experiences with online communication between residents and relatives, working remotely in general and the remote treatment of challenging behavior in particular. One hundred and seventy-five nursing home professionals (psychologists, elderly care specialists, nursing specialists, daytime activities coordinators) completed an online questionnaire at the end of 2020/start of 2021. Open and closed questions showed that face-to-face contacts are preferred over online communication. Online communication was mainly seen as a (meaningful) addition. Although professionals wanted to continue some of their work remotely, and found this efficient and workload-reducing, they felt that this could impair their job satisfaction and the quality of care. For remote work and remote treatment, each task needs to be evaluated on whether it can be performed properly and whether that results in good care. More research into online communication, remote working and digital care in nursing homes is needed.