Psychotrauma en posttraumatische stressklachten bij een gerontopsychiatrische populatie
Zelfrapportage vergeleken met beoordeling door de specialist ouderengeneeskunde
DOI:
https://doi.org/10.36613/tgg.1875-6832/2019.04.02Trefwoorden:
gerontopsychiatrie, psychotrauma, PTTS, verpleeghuisSamenvatting
Inleiding: Dit onderzoek betreft posttraumatische stressklachten en posttraumatische stressstoornis (PTSS) bij gerontopsychiatrische (GP) patiënten in het verpleeghuis. PTSS bij ouderen is onderbelicht en deze groep ouderen is hier niet eerder op onderzocht. PTSS gaat vaak samen met ernstige psychiatrische problematiek, kan invloed hebben op, of zelfs verklarend zijn voor onbegrepen probleemgedrag. De huidige trend is dat psychiatrische problematiek steeds vaker reden voor opname is. Deze studie onderzoekt in hoeverre traumatische ervaringen en PTSS bij deze populatie aanwezig zijn en in hoeverre regiebehandelaars (specialisten ouderengeneeskunde) dit onderkennen.
Methode: Om psychotrauma en PTSS te screenen werd de Trauma Screeningsvragenlijst (TSV) afgenomen. De inschatting van de regiebehandelaars omtrent de aanwezigheid van psychotrauma en PTSS werd geobjectiveerd middels twee vragen.
Deelnemers: Alle 52 GP-patiënten in de onderzochte zorginstelling, van wie 16 de TSV-vragen niet hebben beantwoord.
Conclusie: Traumatische ervaringen komen bij deze groep zeer frequent voor. Zij worden deels niet herkend door regiebehandelaars. Een advies voor de klinische praktijk is om bij GP-patiënten van een verpleeghuis niet alleen de TSV af te nemen, maar daarbij ook te vragen naar mogelijke vermijding van traumatische herinneringen. De kans op onderdiagnostiek van psychotrauma en PTSS kan hiermee worden verkleind.