De lichamelijke en psychische dimensie van kwaliteit van leven van fragiele ouderen

Auteurs

  • Robbert Gobbens InHolland Hogeschool, Amsterdam

DOI:

https://doi.org/10.1007/s12439-017-0221-9

Trefwoorden:

fragiliteit, kwaliteit van leven, lichamelijk, psychisch

Samenvatting

Fragiele ouderen hebben een verhoogde kans op beperkingen inhet uitvoerenvanalgemenedagelijkse
levensverrichtingen, een ziekenhuis- en verpleeghuisopname, vallen en vroegtijdig overlijden.
In deze studie gingen we na wat het verschil is in ervaren kwaliteit van leven is tussen fragiele
en niet-fragiele ouderen. Ook bepaalden we de samenhang tussen lichamelijke, psychische
en sociale componenten van fragiliteit en de lichamelijke en psychische dimensies van kwaliteit
van leven. 374 mensen van 75 jaar en ouder vulden online een vragenlijst in, de Senioren Barometer.
Deze vragenlijst bevatte de Tilburg Frailty Indicator (TFI) voor het bepalen van fragiliteit
en de SF-12 voor het vaststellen van kwaliteit van leven. Uit de studie bleek dat fragiele ouderen
gemiddeld een lagere kwaliteit van leven ervaren dan niet fragiele ouderen. Een aanzienlijk deel
van de variantie van de lichamelijke en psychische dimensie van kwaliteit van leven kon worden
verklaard door de vijftien componenten van fragiliteit, na controleren voor de achtergrondkenmerken
van de respondenten, respectievelijk 33,2 % en 36,5 %. Componenten van fragiliteit die
samenhingen met zowel de lichamelijke als de psychische dimensie van kwaliteit van levenwaren
lichamelijke inactiviteit, lichamelijke vermoeidheid en somberheid. De resultaten bevestigen het
belang van een multidimensionele meting van fragiliteit. Bovendien reiken ze zorg- en dienstverleners
een richting aan bij het inzetten van interventies met als doel het verhogen van kwaliteit
van leven van ouderen.

Downloads

Gepubliceerd

2017-06-21

Nummer

Sectie

Wetenschappelijk artikel

Citeerhulp

De lichamelijke en psychische dimensie van kwaliteit van leven van fragiele ouderen. (2017). Tijdschrift Voor Gerontologie En Geriatrie, 4. https://doi.org/10.1007/s12439-017-0221-9