Ouderen met een verstandelijke beperking verliezen veel zelfredzaamheid gedurende drie jaar: resultaten van de Gezond Ouder studie (GOUD)
DOI:
https://doi.org/10.1007/s12439-016-0198-9Trefwoorden:
achteruitgang, mensen met een verstandelijke beperking, mobiliteit, overlijden, zelfredzaamheidSamenvatting
Door hervormingen van het zorgstelsel is een deel van de mensen met een verstandelijke beperking
(VB) nu aangewezen op deWet MaatschappelijkeOndersteuning (de gemeente). Kennis over
hun zelfredzaamheid, en de afname hiervan tijdens het ouderworden is belangrijk omde zorgverlening
voor deze groep goed in te richten. Daarom richt deze studie zich op de achteruitgang in
zelfredzaamheid en de relatiemet overlijden bij ouderen met een VB (≥50 jaar; n = 703). Zelfredzaamheid
werd gedefinieerd als basale en instrumentele activiteiten van het dagelijks leven (ADL
en IADL) en mobiliteit (zelfstandig kunnen lopen of niet). Van de deelnemers ging 55% achteruit
in hun ADL, 42% in IADL, en 38% in mobiliteit. Het risico op achteruitgang bleek groter bij een
hogere leeftijd en een ernstigere VB,maar ook deelnemers met een lichte VB gingen 39%achteruit
in ADL, 55% in IADL en 27% in mobiliteit. Een slechtere zelfredzaamheid en mobiliteit waren
een sterke voorspeller voor overlijden. Deze grootschalige studie laat een duidelijke achteruitgang
zien in de zelfredzaamheid van ouderen met een VB in 3 jaar tijd. Partijen verantwoordelijk
voor de zorg voor mensen met een VB moeten bedacht zijn op achteruitgang en zoveel mogelijk
inzetten op behoud van de zelfredzaamheid.