Orofaryngeale slikstoornissen bij neurodegeneratieve aandoeningen
Auteurs
-
J. G. Kalf
Radboudumc
- S. de Wit Advies- en Behandelcentrum Liemerije Zevenaar
DOI:
https://doi.org/10.1007/s12439-014-0091-3Trefwoorden:
behandeling, dementie, multiple sclerose, multisysteem atrofie, progressieve supranucleaire paralyse, slikstoornissen, ziekte van HuntingtonSamenvatting
Neurodegeneratieve aandoeningen zijn progressieve ziekten van het zenuwstelsel, met toenemende bewegingsstoornissen,
zoals stoornissen in het lopen, spreken en slikken in combinatie met cognitieve stoornissen, waaronder dementie.
Neurodegeneratieve aandoeningen hebben met elkaar gemeen dat aspiratiepneumonie in het eindstadium van de ziekte de
belangrijkste doodsoorzaak is. Dit artikel geeft een overzicht van de prevalentie, kenmerken en behandeling van orofaryngeale
slikstoornissen bij multisysteem atrofie (MSA) en progressieve supranucleaire paralyse (PSP), de ziekte van Huntington,
multiple sclerose en dementiesyndromen. De prevalentie van slikstoornissen varieert van ongeveer 32% bij multiple sclerose
en 57% bij dementiesyndromen tot 73% bij MSA en bijna 100% bij PSP en de ziekte van Huntington. De behandeling is gericht
op slikken met minder inspanning, veiliger slikken en/of een betere voedingsintake. Naarmate cognitieve stoornissen en
gedragsveranderingen toenemen, gaan passieve interventies, zoals aanpassen van voedingsconsistenties en een prettige
eetomgeving, een grotere rol spelen.
