Theater als contactmethode in de psychogeriatrische zorg: effecten op gedrag, stemming en kwaliteit van leven van mensen met dementie
DOI:
https://doi.org/10.1007/s12439-012-0042-9Trefwoorden:
belevingsgerichte zorg, communicatie, gedrag, reminiscentie, verpleeghuizenSamenvatting
Achtergrond:
Recent deed een nieuwe communicatiemethode zijn intrede in de intramurale dementiezorg. Deze zogenoemde Veder
Methode, ontwikkeld door acteurs met ervaring in de zorg, combineert bestaande bewezen effectieve
communicatiemethoden, zoals reminiscentie, met theatrale prikkels, zoals zang en poëzie. De methode wordt toegepast in
theatervoorstellingen en huiskamervoorstellingen. In dit exploratieve onderzoek werd de meerwaarde van een
huiskamervoorstelling volgens de Veder Methode ten opzichte van een gewone reminiscentiegroepsactiviteit onderzocht.
Methode:
In een quasi-experimentele onderzoeksopzet werden drie groepen verpleeghuisbewoners met dementie vergeleken:
experimentele groep 1 (E1; N=64) nam deel aan een huiskamervoorstelling uitgevoerd door getrainde zorgverleners;
experimentele groep 2 (E2; N=31) bezocht een ‘huiskamervoorstelling’ door professionele acteurs; een controlegroep (C1;
N=52) ontving een reminiscentiegroepsactiviteit. Gedrag, stemming en aspecten van kwaliteit van leven werden voor (T1),
tijdens (T2) en na de interventie (T3) gemeten met gestandaardiseerde observatielijsten. Resultaten: Tijdens en na de
interventie werden positieve effecten op gedrag (o.m. lachen, herinneringen ophalen), stemming (o.m. vrolijk/ tevreden) en
kwaliteit van leven (o.m. sociale betrokkenheid en zich thuisvoelen) gevonden bij groep E2.
Conclusie:
Een huiskamervoorstelling volgens de Veder Methode heeft, indien zij wordt uitgevoerd door professionele acteurs, een
positievere uitwerking op verpleeghuisbewoners met dementie dan een gewone reminiscentie-groepsactiviteit.