Zin en onzin van eenzaamheidsinterventies bij ouderen
DOI:
https://doi.org/10.1007/BF03074846Trefwoorden:
eenzaamheid, effectmeting, interventie, procesevaluatieSamenvatting
Centraal in dit artikel staan de belangrijkste uitkomsten van een uniek evaluatieonderzoek naar eenzaamheidsinterventies bij
ouderen. Recent zijn verspreid over Nederland achttien interventies uitgevoerd en van nabij gevolgd. Bij tien van deze
interventies was het aantal deelnemers voldoende groot om het effect van de interventie op eenzaamheid kwantitatief vast te
stellen. Bestrijding van eenzaamheid blijkt niet eenvoudig te zijn: bij slechts twee van de tien interventies is een daling van
eenzaamheid onder de deelnemers waargenomen die zeer waarschijnlijk aan de interventie kan worden toegeschreven. Twee
andere interventies hebben wellicht een preventieve werking gehad: terwijl de eenzaamheid toeneemt binnen de
controlegroep, blijft de eenzaamheid onder de deelnemers over de tijd nagenoeg constant.
Om inzicht te krijgen in de mogelijke oorzaken voor het uitblijven van een eenzaamheidsreductie onder de deelnemers bij de
meerderheid van de interventies, is het effectonderzoek gevolgd door procesevaluaties. Dit heeft geresulteerd in een aantal
lessen voor de toekomst die gehanteerd kunnen worden als een checklist wanneer een nieuw interventieproject wordt
ontworpen.