Preventie en behandeling van osteoporose bij kortdurende revalidatie in het verpleeghuis: een taak voor de verpleeghuisarts
DOI:
https://doi.org/10.1007/BF03074840Trefwoorden:
calcium, osteoporose, revalidatie, verpleeghuis, vitamine DSamenvatting
Dit onderzoek laat zien dat de verpleeghuisarts een belangrijke taak heeft in de preventie, diagnostiek en behandeling van
osteoporose bij ouderen die ter revalidatie worden opgenomen in het verpleeghuis.
Bij 96 patiënten met een status na heupoperatie (door fractuur of coxartrose) werd onderzoek verricht naar
vitamine-D deficiëntie en calcium-inname. Hiervan had 36% een vitamine-D deficiëntie (vitamine-D < 30nmol/l) en 68% een te
lage calcium-inname via de voeding (dagelijkse intake<1100mg), waarbij opviel dat in de fractuurgroep 53% een vitamine-D
deficiëntie had en in coxartrose groep 26%. Indien sprake was van een vitamine-D deficiëntie werd de patiënt gesuppleerd
met een vitamine-D preparaat. Bij een te lage calcium-inname kreeg de patiënt adviezen van de diëtiste. Na ontslag kregen
alle huisartsen van de onderzochte patiënten een enquête toegezonden. Bestudering van deze enquêtes laat zien dat
huisartsen het een passende taak vinden van de verpleeghuisarts om onderzoek te verrichten naar vitamine-D en calcium en
om eventuele behandeling te starten. Huisartsen doen zelf weinig onderzoek naar vitamine-D deficiëntie. De overdracht van
een mogelijk ingezette behandeling van de verpleeghuisarts naar de huisarts is belangrijk om de behandeling voort te zetten.