Redenen voor non-respons van oudere Turkse, Marokkaanse en Nederlandse huisartspatie¨nten op een schriftelijke Nederlandstalige depressievragenlijst

Samenvatting

Achtergrond: Het schriftelijk screenen van
depressie in de huisartspraktijk kan de herkenning sterk
verbeteren. Een goede respons is hierbij zeer van belang.
Het is de vraag of een goede respons haalbaar is bij
Turkse en Marokkaanse patie¨nten op een Nederlandstalige depressievragenlijst Doel :Wat is het responspercentage van oudere
Turkse, Marokkaanse en Nederlandse huisartspatie¨nten
op een schriftelijk Nederlandstalige depressievragenlijst,
en wat zijn de redenen voor non-respons?
Methode:Oudere huisartspatie¨nten kregen na een
praktijkbezoek de GDS-15 (Geriatric Depression Scale)
vragenlijst thuisgestuurd. Door telefonisch contact en
huisbezoek werden redenen voor non-respons
getraceerd.
Resultaten: De respons op de depressievragenlijst voor
de Nederlandse populatie (n=6060) was 62%. Voor de
Turkse en Marokkaanse populatie was dit respectievelijk, (n=39) 31% en (n=117) 34%. De belangrijkste
reden voor de Turkse groep voor non-respons was tijdelijk een andere verblijfplaats (Turkije). Voor de Marokkaanse groep bleek analfabetisme de belangrijkste reden
voor non-respons.
Conclusie: De respons onder Turkse en Marokkaanse
ouderen was aanzienlijk lager dan bij Nederlandse ouderen. Mogelijk dat een depressievragenlijst in eigen taal
voor toename van respons zorgt. Bij analfabetisme zal
alleen een interview effectief zijn.