Honderdjarigen en hun betekenis voor de gerontologie
DOI:
https://doi.org/10.1007/BF03074780Trefwoorden:
onderzoeksberichtSamenvatting
Het valt de doorsnee burger op dat er steeds meer oude
mensen komen. Talrijk zijn de berichten en foto’s van
feliciterende burgemeesters op bezoek bij 100-jarigen in
hun gemeente. Inderdaad wordt er wereldwijd in de ontwikkelde landen vastgesteld dat het aantal zeer oude
personen sinds 1970 spectaculair stijgt. De vastgestelde
en gedocumenteerde maximum leeftijd van mensen steeg
in circa 10 jaar van 112 tot 122 jaar1
. Het is dus niet meer dan logisch dat er vragen rijzen naar eventuele factoren
die deze stijging zouden kunnen verklaren. Bij evolutionair lagere diersoorten is al vaak aangetoond dat bijvoorbeeld dieetrestricties de levensduur aanzienlijk kunnen
verlengen. Zo is bekend dat ratten een hogere levensverwachting hebben dan gemiddeld, als er in de zoogperiode
voedselrestricties werden toegepast2
.