Het meten van handgreepsterkte bij geriatrische patiënten

Creëer Optimale Omstandigheden en Ga voor de Maximumscore!

Samenvatting

Het meten van de handgreepsterkte bij geriatrische patiënten gebeurt onder andere in het kader van een ziekenhuisopname. Dit artikel gaat in op intrinsieke en extrinsieke factoren die de handgreepsterkte rechtstreeks of indirect beïnvloeden. Om een zo goed mogelijk meetresultaat te bereiken dient de testafname te gebeuren in de best mogelijke omstandigheden met aandacht voor individuele verschillen en leeftijd van de patiënt. Handgreepsterkte als manifestatie van biologische vitaliteit staat centraal. Naast fysieke eigenschappen zijn er veel psychologische factoren, zoals cognitie, psyching-up en de attitude van de testuitvoerder, die de resultaten van de meting beïnvloeden. Zij komen in de gangbare meetprocedures nauwelijks of niet aan bod. Onderzoeken rond handgreepsterkte die theoretische beschouwingen in de praktijk toetsen, zijn veelal gericht op gezonde, jongere volwassenen en minder op oudere patiënten. De belangrijkste doelstelling van dit artikel is experimenteel onderzoek rond handgreepsterktemeting bij ouderen te stimuleren en hen actief te betrekken in de procedure. Het is niet voldoende inzicht te verwerven in functie en voorspellende eigenschappen van handgreepsterkte. Naast het streven naar de beste testperformantie is ‘het interactief werken met de oudere patiënt’ in de moderne visie op gezondheidszorg een doel op zich.