De Amsterdamse Dementie-Screeningstest (ADS) bij ouderen zonder neurocognitieve stoornis. Implicaties voor de klinische praktijk

Samenvatting

De Amsterdamse Dementie-Screeningstest (ADS) bestaat uit zes subtests voor onderzoek van leren en geheugen (Visueel
geheugen, Oriëntatie, Achtwoordentest), executieve functies (Meander), taal (Fluency) en visueel-constructievermogen
(Natekenen). Normen dateren van voor 1989. Nieuwe gegevens zijn verzameld bij 102 ouderen (65–94 jaar), vrij van dementie
of een andere cognitieve stoornis (MMSE > 24), en zelfstandig in de uitvoering van complexe instrumentele activiteiten van het
dagelijks leven. Gezondheidsproblemen vormden geen uitsluitingscriterium. De resultaten zijn vergeleken met die van 741
personen met dementie.
Scores voor de subtest Fluency zijn gecorrigeerd voor individuele verschillen in leeftijd en opleiding. Voor de andere
onderdelen van de ADS was dat niet nodig. Voor elke subtest is een grensscore bepaald, die door minder dan 5 % van de
normale deelnemers werd behaald. Een dergelijke grensscore duidt op een ‘beperking’. Het aantal ‘beperkingen’ varieerde van
0 tot 3 voor normale deelnemers, en van 0 tot 6 voor deelnemers met dementie.
Voorspellende waarden van het aantal beperkingen voor het onderscheid tussen dementie en normale cognitieve
veroudering zijn bepaald voor verschillende voorafkansen op afwezigheid van dementie (normale cognitie).
Bij normale ouderen zijn voor de Achtwoordentest naast de onmiddellijke reproductie ook de uitgestelde reproductie en
herkenning onderzocht. Uitgestelde reproductie werd optimaal voorspeld door een regressiemodel met onmiddellijke
reproductie, uitgestelde herkenning door een model met onmiddellijke en uitgestelde reproductie.
Diverse tabellen bieden de klinisch neuropsycholoog ondersteuning voor diagnostische beslissingen over de aanwezigheid of
afwezigheid van een uitgebreide neurocognitieve stoornis (dementie).